معراج السعاده
معراج السعاده
و بدان که بدن، امری است فانی و بی بقاء که بعد از مردن از هم ریخته می شود، واجزای آن از یکدیگر متفرق می گردد و خراب می شود، تا باز وقتی که به امر پروردگار – تعالی – اجزاء آن مجتمع شود، و به جهت ثواب و حساب و عقاب زنده کرده شود.
اما «نفس» ، امری است باقی، که اصلا و مطلقا از برای آن فنائی نیست، و بعد ازمفارقت آن از این بدن و خرابی تن، از برای آن خرابی و فنائی نیست و نخواهد بود. واز این روست که خداوند – سبحانه – می فرماید:
«و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
یعنی:
«گمان نکنی که آن کسانی که در راه خدا کشته شدند و جان خود را درباختند مرده هستند، بلکه ایشان زنده اند نزد پروردگارشان و روزی داده می شوند» .
و دیگر می فرماید:
«ارجعی الی ربک» .
یعنی: «ای نفس، رجوع و بازگشت کن به نزد پروردگار خود همچنانکه در اول از نزد او – سبحانه – آمدی» .
و نیز از این روست که پیغمبر خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – در روز بدر به شهدای بدر ندا می فرمود:
«هل وجدتم ما وعد ربکم حقا»
یعنی: «ای کشته شدگان در راه خدا! آیا آنچه را که پروردگار شما به شما وعده داده بود حق و راست یافتید؟» .
آنگاه بعضی از اصحاب عرض کردند: یا رسول الله ایشان مرده اند چگونه آواز می دهی ایشان را؟
حضرت فرمود: «انهم اسمع منکم» .
یعنی: «ایشان از شما شنواترند و فهم و ادراک ایشان الآن از شما بیشتر است» .
و ظاهر است که شنیدن ایشان در آن وقت نه به همان بدنی بود که در صحرای بدرافتاده بود، بلکه به نفس مجرده باقیه بود.
